van Castrojeriz naar Boadilla del Camino
Blijf op de hoogte en volg Tina
21 Maart 2014 | Spanje, Boadilla del Camino
Na het dorp meteen een flinke klim waar geen eind aan komt. Eenmaal boven ineens een vlak gebied zover je kan kijken. Dat verwacht je helemaal niet op een berg. Daarna ineens een lange afdaling van 17 % staat er op een bordje. En dan uitzicht over de echte Mesetas. Wouw! landschap en wind zover je kan kijken. Eindeloze weggetjes en niemand te bekennen. Als ik ongeveer 2 uur onderweg ben nog steeds geen dorpje. Wel zie ik achter mij pelgrims die waarschijnlijk vroeger zijn begonnen in een dorpje achter mij. De meeste zijn Koreanen. Ze halen mij in en zeggen buen camino. Als ik in een dorpje kom bestel ik een koffie en koop een banaan en een appel. Er is WiFi in de bar dus voor ik het weet zit ik er 1,5 uur. Eindelijk even mijn verslag posten. Lekker zo rustig aan maar ik wil eigenlijk wel tot Fromista lopen. En dat is nog best ver. De vaart zit er niet echt in vandaag. Voel me ook niet echt 100%. Weer een dikke 2 uur lopen voor ik een dorpje zie. Ik hoop dat het Fromista is maar weet eigenlijk wel beter. Het boek geeft aan dat de wandeling vandaag 8 uur duurt zonder pauze. Het dorp is Boadilla del Camino.
Als ik iemand vraag hoever Fromista is zegt hij 6 km. Ik kijk op mijn telefoon hoe laat het is, 4 uur., en besluit door te lopen om weer bij de anderen te slapen.
.
Maar wat een Keer moest gebeuren ik verdwaal. Ik mis een pijl zie ik achteraf, loop langs een stuk kanaal en kom bij een sluis. Als ik al een tijd geen schelpen of pijlen zie begin ik te twijfelen. Het is bewolkt en er staat een stevige wind. Ik baal flink als ik ongeveer 3 km moet teruglopen. Daar zie ik wat ik heb gemist. Verdorie! had al in Fromista kunnen zijn. Ik ga terug naar het laatste dorp en neem de eerste albergue die ik zie. 10 euro zegt de man en mijn schoenen moet ik buiten laten.
De vrouw des huize laat mij de kamer zien. Brandschoon 12 bedden en ik ben de enige. Prachtige ruime douche en ik krijg van haar een handdoek.
Om 7 uur staat er eten voor me klaar.
Een snotterige (uiensoep), vlees, patat, paprika en nog een toetje. Ik ga vroeg naar bed. Beetje saai en onwennig helemaal alleen op zo'n grote slaapzaal.
Vanmorgen vroeg ontbeten en 8.15 op pad. Het is koud buiten maar de zon schijnt al. Er loopt een Koreaan langs die zegt dat de Albergue municipal slecht was en koud. Had ik het beter getroffen.
Neem nu de goede route, loop weer langs het kanaal maar nu aan de overkant. Even twijfel ik over gisteren of de wegen toch samenkomen. Maar de sluis kom ik toch niet meer tegen.
Dus toch goed dat ik ben terug gegaan.
Ben nu in een klein dorpje wat aan het eten ga vandaag proberen tot Carrion te komen.
-
22 Maart 2014 - 22:18
Jose Van Der Lee:
Hoi Tina
Zo ver weg en toch zo dichtbij met dit medium. Heel bijzonder om de verslagen van je tocht te lezen. Je geeft me het gevoel dat ik af een toe een stukje met je meeloop. Je zou zeggen wat is nou 3 km x 2 op zo,n afstand maar op dat moment veel te veel dus. Echt een baalmomentje. Niet te vaak doen hoor!!!!. Goed op de pijlen letten. Door je verslagen krijg ik ook meer een beeld van hoe zo,n tocht verloopt en leer nieuwe woorden zoals ALBERQUE (ik weet niet of ik het goed schrijf). Ik begrijp dat het alle dagen weer spannend is waar je 's avonds slaapt en hoe het eten is. Je privacy is heel beperkt maar daar staat tegenover de saamhorigheid wat weer een heel goed gevoel geeft. Wat leef je toch in een andere wereld , wat een verrijking. Lieve Tina ik blijf je volgen en blijf voor je duimen dat je je einddoel zal gaan halen.
lieve gr. Jose -
23 Maart 2014 - 12:59
Mariska De Roode:
Hoi Tina,
'Vandaag Ben gebeld om te vragen of hij bij ons kwam eten (stoofpotje) of dat wij bij hem zouden komen met eten. Maar hij heeft het al druk genoeg met verjaardagen en eten met jullie zoon!
Hij gaf ons de aanwijzingen om dit blog te volgen, dus we zijn nu helemaal bij, en komende week komt hij waarschijnlijk even langs.
Geweldig om met je mee te mogen reizen, veilig vanaf de keukentafel.
Ik vind het ook heel stoer van je, je gaat gewoon door, ondanks opkomende verkoudheden en verdwaalmomenten.
Je zit al op de helft, gewoon doorgaan!
Dikke zoen,
Mariska -
24 Maart 2014 - 12:55
Horriet:
Hoi lieve tina, geweldig om zo te lezen hoe het met je gaat. Ik vind je heel stoer en moedig! Hoop dat het je brengt wat je er van verwachtte. Ik zal je nu volgen . Veel plezier en sterkte! Dikke kus hor -
26 Maart 2014 - 20:04
Margriet:
Ciao Bella,
Hoi Tina, zijn de schoenen zo onaangenaam dat ze buiten moeten staan. Kan me er wel iets bij voorstellen.
Zo ook bij jouw verhalen er komen veel eigen momenten van een van de vele reizen in Afrika bij mij terug. Dus dan ontsnapt ik hier ook even. Verder hier alles okee. Lennox alweer een jaar, en lopen doet hij dapper.
Thuis alles okee liefs en zet je beste beentje voor.lekker warm douchen als je verkouden bent of een ui naast je bed vragen ciao liefs margriet
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley