van Astorga naar Foncebadon
Blijf op de hoogte en volg Tina
30 Maart 2014 | Spanje, Foncebadón
Gisteren heerlijk gegeten, 3 Italiaanse mannen gingen koken voor iedereen.
Valt mij op dat hier meer mannen dan vrouwen koken. De Koreaanse mannen koken ook elke avond een volwaardige maaltijd. De was kon ik afgeven aan iemand van het hostel, en vanmorgen schoon weer ophalen. De route van vandaag in mijn boekje is 20 km. Maar ik wil wat verder omdat ik anders morgen een lange rit en een flinke klim krijg. Morgen kom ik ook bij het Cruz de ferro, een van de hoogste punten op de Camino. Vandaag dus al geklommen naar 1420 meter zie ik in mijn boek. Dat scheelt weer voor morgen. Het was best pittig, vanmorgen heel gestaag de hoogte in kilometers lang. Het pad liep door een duinachtig gebied aan de voet van de bergen. In de verte de besneeuwde toppen. S'middags worden de paden moeilijker begaanbaar en wordt het klimmen steeds zwaarder. Op een gegeven moment kom ik steeds meer stukken sneeuw tegen. Tot ik echt een weg door de sneeuw moet banen. Op sommige plekken zak ik diep weg. Het laatste stuk, ik denk 2 km besluit ik de weg te nemen in plaats van het bospad. Eindelijk ik ben er weer. Trouwens top weer gehad vandaag. Geen drupje regen en een zonnige koude wind. Heerlijk wandelweer. De albergue ziet er gezellig uit. Wordt gerund door een hippie familie, Ik kan straks aanschuiven voor de lekkerste maaltijd op de Camino heeft de man mij belooft. Paella.
Valt mij op dat hier meer mannen dan vrouwen koken. De Koreaanse mannen koken ook elke avond een volwaardige maaltijd. De was kon ik afgeven aan iemand van het hostel, en vanmorgen schoon weer ophalen. De route van vandaag in mijn boekje is 20 km. Maar ik wil wat verder omdat ik anders morgen een lange rit en een flinke klim krijg. Morgen kom ik ook bij het Cruz de ferro, een van de hoogste punten op de Camino. Vandaag dus al geklommen naar 1420 meter zie ik in mijn boek. Dat scheelt weer voor morgen. Het was best pittig, vanmorgen heel gestaag de hoogte in kilometers lang. Het pad liep door een duinachtig gebied aan de voet van de bergen. In de verte de besneeuwde toppen. S'middags worden de paden moeilijker begaanbaar en wordt het klimmen steeds zwaarder. Op een gegeven moment kom ik steeds meer stukken sneeuw tegen. Tot ik echt een weg door de sneeuw moet banen. Op sommige plekken zak ik diep weg. Het laatste stuk, ik denk 2 km besluit ik de weg te nemen in plaats van het bospad. Eindelijk ik ben er weer. Trouwens top weer gehad vandaag. Geen drupje regen en een zonnige koude wind. Heerlijk wandelweer. De albergue ziet er gezellig uit. Wordt gerund door een hippie familie, Ik kan straks aanschuiven voor de lekkerste maaltijd op de Camino heeft de man mij belooft. Paella.
-
31 Maart 2014 - 00:48
Agaath:
Lieve tina,
Geniet nog steeds van je verhalen en verbaas je destemeer hoe verschillend onze levens nu zijn.
Het is hier zo wat zomer zo mooi weer is het , en dat voor eind maart.
Genieten van onze prachtige kleindochter en zijn gelukkig en dankbaar voor dit lieve kleine poppie.
En jij zo stoer aan de wandel en zo ver weg en onrmoet zoveel interessante mensen.
Je kunt trots zijnop je zelf ik ben dat in ieder geval op jouw,
Volg je elke dag hoor en denk aan je, dikke kus agaath -
31 Maart 2014 - 02:16
Margriet Castania:
Hoi zusje,
Geen drupje regen ook wel eens lekker hè.
Ik heb de helmiddag buiten zitten liggen lezen lekker in het zonnetje in slaap gevallen erg genoten helemaal in M,'n eentje Joke sliep en Bruno ook.
Enfin nu weer energie over dus weer aan hetsjouwen geweest.
De was draait nog en het is nog steeds lekker buiten nu ook hier dus geweldig .
Tin wat je meemaakt en ziet is geweldig een ervaring apart maar als je straks weer thuis bent zie je je eigen omgeving ook weer als prachtig want in de bergen geen narcissen tulpen velden en nog veel meer. Hoop je gauw weer te zien.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
