van Villafranca naar Triacastella
Blijf op de hoogte en volg Tina
03 April 2014 | Spanje, Tríacastela
Over deze dubbele etappe heb ik 2 dagen gedaan. Ik begon de route gisterochtend vanuit Villafranca. Het eerste stuk liep langs de autoweg. Deze wordt echter niet meer druk bereden aangezien er al jaren een nieuwe weg is. Hoog boven de oorspronkelijke weg hoor en zie je de nieuwe snelweg. Dit gaat ongeveer 20 km. zo door tot je ineens de bergen ingaat. En dan moet je klimmen, en flink ook. De steilste helling van de hele Camino leid je naar het dorpje O'cebreiro. In vroeger tijden was dit al een echte bedevaartplaats. Het gebied hier is zo onvoorspelbaar, guur en koud dat het een goede schuilplaats was voor de koude uitgehongerde pelgrim.
Ook is het het eerste dorpje waar Galicisch gesproken wordt. Als je hier zegt dat het een dialect is worden ze boos. Het is een taal! Zeggen ze dan.
Vergelijkbaar met Fries en Nederlands spreken de mensen hier Spaans en Galicisch. En ze zijn er trots op. Het lijkt meer op Portugees dan Spaans. Een heel andere klank.
Ik blijf in het plaatsje Faba slapen.
De steiging is het laatste uur zo heftig en het is al half 5 als ik het voor gezien hou. Ik ben aangekomen bij een Albergue van het Duitse Ultrea.
Elk land heeft zijn eigen genootschap en steunt en sponserd een of meerdere Albergues. Leuke ontvangst en gezellige sfeer. De kachel brand en dat is heerlijk aangezien het in de avond behoorlijk fris is. Laat in de avond komt er nog een jongen uit Roemenië binnen.
Hij lijkt op Bob Marley en verteld dat hij choreograaf is en danser. Hij spreekt 4 talen. Spaans ,Duits , Engels en Roemeens . Hij heeft de afstand Bayonne ( dat ligt ongeveer nog 3 /4 dagen lopen van de Spaanse grens) tot nu in 18 dagen afgelegd. Zo daar zijn we allemaal even stil van .
S'morgens is de tafel gedekt en gaan we goed gevuld de deur uit. We mogen een donativo geven voor het eten maar het is niet verplicht. Natuurlijk geef ik een bijdrage. In principe werkt een donativo als volgt..... Soms zeggen ze dat het eten wordt betaald door de donativo's van gisteren en het eten van morgen weer van de giften van vandaag. Mooie gedachte. Dus ben je natuurlijk bereid om ook bij te dragen.
Vanmorgen ongeveer half 9 vertrokken voor de laatste 4 km klim naar O'cebreiro. Het lijkt zo weinig 4 km. Maar het was echt zwaar. Vooral s'morgens als je nog warm moet lopen. Het tempo gaat erg gestaag en langzaam. Als ik denk dat ik er ben is het pas 2 km. Dan maar even een koffiestop bij de zeer eenvoudige bar die ik tegen kom. Daar ontmoet ik een vrienden groep die ook in de zelfde Alberque sliepen, Een vrouw uit Italie en 3 mannen uit Frankrijk. Zij lopen dit jaar het derde en laatste deel van de Camino en zijn met de auto, Elke dag rijd er een van de 4 vooruit en loopt de andere tegemoet. Zij nemen dus alleen een kleine rugzak mee voor de dag. Als een van de mannen mijn rugzak optilt kijkt hij vol ontzag en knikt op zijn Frans met goedkeuring. Tinaaaa!!.. Roept hij, en zet zogenaamd zijn spierballen op. Haha!
Het is nog erg mistig hoog in de bergen. Ik loop letterlijk door de wolken af en toe. Maar het uitzicht is fenomenaal. Ik loop samen met het groepje na de koffie de laatste 2 km naar O'cebreiro. Als we bij een officiële aanduiding komen van de provincie Galicië maken we foto's van elkaar en gaan weer apart verder.
Galicië is het laatste stuk van de Camino. Het is ook het groenste gedeelte van Spanje. Er zijn veel Keltische invloeden nog te zien. Je ziet het in de wapens en op kerkhoven.
Ook zie je hier de echte middeleeuwse huisjes de zogenaamde Palloza huisjes
(zie foto). Het zijn huisjes met historische waarden en in O'Cebreiro is er een museum ingericht. De oudste resten van Palloza huisjes ooit gevonden waren 3000 jaar oud.
De dag verloopt goed. S'morgens koud en mistig en s'middags ook nog veel regen. Regelmatig moet ik stoppen om de poncho aan te trekken, maar kan aardig wat km. maken. Om half 5 kom ik aan in Triacastella. Na het douchen val ik in diepe slaap.
Ik heb net nog even eten gehaald. We zijn hier maar met 3 mensen dus heb ik lekker tijd om te schrijven.
Ook is het het eerste dorpje waar Galicisch gesproken wordt. Als je hier zegt dat het een dialect is worden ze boos. Het is een taal! Zeggen ze dan.
Vergelijkbaar met Fries en Nederlands spreken de mensen hier Spaans en Galicisch. En ze zijn er trots op. Het lijkt meer op Portugees dan Spaans. Een heel andere klank.
Ik blijf in het plaatsje Faba slapen.
De steiging is het laatste uur zo heftig en het is al half 5 als ik het voor gezien hou. Ik ben aangekomen bij een Albergue van het Duitse Ultrea.
Elk land heeft zijn eigen genootschap en steunt en sponserd een of meerdere Albergues. Leuke ontvangst en gezellige sfeer. De kachel brand en dat is heerlijk aangezien het in de avond behoorlijk fris is. Laat in de avond komt er nog een jongen uit Roemenië binnen.
Hij lijkt op Bob Marley en verteld dat hij choreograaf is en danser. Hij spreekt 4 talen. Spaans ,Duits , Engels en Roemeens . Hij heeft de afstand Bayonne ( dat ligt ongeveer nog 3 /4 dagen lopen van de Spaanse grens) tot nu in 18 dagen afgelegd. Zo daar zijn we allemaal even stil van .
S'morgens is de tafel gedekt en gaan we goed gevuld de deur uit. We mogen een donativo geven voor het eten maar het is niet verplicht. Natuurlijk geef ik een bijdrage. In principe werkt een donativo als volgt..... Soms zeggen ze dat het eten wordt betaald door de donativo's van gisteren en het eten van morgen weer van de giften van vandaag. Mooie gedachte. Dus ben je natuurlijk bereid om ook bij te dragen.
Vanmorgen ongeveer half 9 vertrokken voor de laatste 4 km klim naar O'cebreiro. Het lijkt zo weinig 4 km. Maar het was echt zwaar. Vooral s'morgens als je nog warm moet lopen. Het tempo gaat erg gestaag en langzaam. Als ik denk dat ik er ben is het pas 2 km. Dan maar even een koffiestop bij de zeer eenvoudige bar die ik tegen kom. Daar ontmoet ik een vrienden groep die ook in de zelfde Alberque sliepen, Een vrouw uit Italie en 3 mannen uit Frankrijk. Zij lopen dit jaar het derde en laatste deel van de Camino en zijn met de auto, Elke dag rijd er een van de 4 vooruit en loopt de andere tegemoet. Zij nemen dus alleen een kleine rugzak mee voor de dag. Als een van de mannen mijn rugzak optilt kijkt hij vol ontzag en knikt op zijn Frans met goedkeuring. Tinaaaa!!.. Roept hij, en zet zogenaamd zijn spierballen op. Haha!
Het is nog erg mistig hoog in de bergen. Ik loop letterlijk door de wolken af en toe. Maar het uitzicht is fenomenaal. Ik loop samen met het groepje na de koffie de laatste 2 km naar O'cebreiro. Als we bij een officiële aanduiding komen van de provincie Galicië maken we foto's van elkaar en gaan weer apart verder.
Galicië is het laatste stuk van de Camino. Het is ook het groenste gedeelte van Spanje. Er zijn veel Keltische invloeden nog te zien. Je ziet het in de wapens en op kerkhoven.
Ook zie je hier de echte middeleeuwse huisjes de zogenaamde Palloza huisjes
(zie foto). Het zijn huisjes met historische waarden en in O'Cebreiro is er een museum ingericht. De oudste resten van Palloza huisjes ooit gevonden waren 3000 jaar oud.
De dag verloopt goed. S'morgens koud en mistig en s'middags ook nog veel regen. Regelmatig moet ik stoppen om de poncho aan te trekken, maar kan aardig wat km. maken. Om half 5 kom ik aan in Triacastella. Na het douchen val ik in diepe slaap.
Ik heb net nog even eten gehaald. We zijn hier maar met 3 mensen dus heb ik lekker tijd om te schrijven.
-
03 April 2014 - 21:47
Klaas En Nelleke:
Hoi Tina,
Wat weer een mooi verslag, en wat ontmoet je toch een leuke lui.
En volgens ons geniet je volop van deze bijzondere ervaring.
Wat een gaaf idee van dat 4 mansstel om met de auto vooruit te rijden en tegemoet te lopen.
Wat loop je nu door een historisch mooi gebied.
Toi toi voor de laatste periode en vooral blijven genieten
Heel veel succes en groeten van ons.
-
03 April 2014 - 23:24
Josevanderlee@:
Hoi Tina
Kon je die bergen maar verzetten.Maar in mijn ogen ben je bergen aan het verzetten. Wat een tocht en wat een wilskracht om dit te volbrengen. Alle bewondering voor jou. Ik heb Marjon net gesproken en vertelde waar je was. Marjon liep 2 jaar geleden hier in de sneeuw en tijdens het lopen sneeuwde het heel hevig. Terwijl zij 2 weken later hier liep. Je wist natuurlijk dat dit een pittige tocht zou zijn maar wel mooi!. Vanaf nu geen geklim meer tenminste niet zo heftig dat heb je gehad!!. Blijf genieten! De vlaggetjes komen steeds dichter bij Santiago. Hou vol en ik zie nu alweer uit naar je nieuwe verslag
Lieve groet en kus van Jose -
04 April 2014 - 00:02
Anita:
Hoi Tina,
Wat een verhaal weer vandaag. Gisteren had Ben al gezegd dat je in Fabia was, we hebben toen nog gekeken op Google. Maar het plaatje kon ik niet te vinden. De route die je nu loopt is denk ik best zwaar, dat geklim en wel de steilste helling. Je komt nu in het groenste gedeelte zeg je. Op de foto's ziet het er schitterend uit wat een uitzicht en die mooie foto met die donkere wolken....alleen die regen..... Bij ons is het warm weer zeker 20 graden maar wel bewolkt (smog, zeggen ze...). Van het weekend wordt het weer koeler, de normale temperatuur van het jaar.
Ben kwam gisteren bij ons te eten. Hij heeft al wat etentjes achter de rug, zegt hij. Ziet er goed uit, hij mag wel oppassen!.....ha ha!... ;);). Verder wensen we jou nog veel loopplezier toe in die mooie natuur.
Voor nu welterusten XXX.
Veel liefs Guus en ik.... -
04 April 2014 - 22:59
Barbara:
Hoi Tina,
Net weer eventjes je berichtjes gelezen. Wat een mooie reis maak je! Met elke stap weer een ervaring rijker. Succes en geniet volop van alles en iedereen onderweg.
Groetjes Barbara
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
