Het is Zubiri geworden

Dit verslag komt eigenlijk na het volgende. Aangezien ze dezelfde datum hebben lukt het me niet meer ze om te draaien.Dus eerst van Roncesvalles naar? En dan deze.

Vertrokken na het ontbijt om 8 uur.
Het is nog erg koud buiten maar achter de bergen zie ik al een zonnegloed.
Het eerste stuk ploeter ik nog door de sneeuw. Een stuk voor me loopt ook een vrouw alleen. Als ik een stuk op weg ben en langs een klein dorpje loop neem ik een foto van een kerk en van een uitzicht in de verte met besneeuwde bergtoppen. Daarna loop ik verder maar ongeveer na 1 km bedenk ik dat de vrouw verdwenen is. Oeps! Toch maar terug een stukje en inderdaad een afslag zonder duidelijke markering gemist. Als ik een landweggetje oploop loopt er voor mij een oude Spaanse man. Hij vraagt direct als hij mij ziet of ik een pellegrino ben. En geeft twee zoenen voor ik wat kan zeggen. Daarna vraagt hij of ik met hem op de foto wil? Natuurlijk wil ik dat. Hij vind het prachtig en geeft alweer twee zoenen. Ik denk dat hij zomers hier een stoel neer zet en dikke pret heeft met alle pellegrina's. Ik wordt er wel vrolijk van. De route is echt schitterend. Ik loop de Pyreneeën nu uit en kom in de valei van Erro. Deze loopt eerst nog hoog daarna door een valei, weidse landschappen als een alpenweide van de sound of music en stukken bos. Af en toe moet ik een beek over en heb mijn stokken hard nodig om niet uit te glijden. Zo nu en dan kom ik iemand tegen maar het grootste deel loop ik alleen. Ongeveer om half twaalf drink ik koffie op een klein terras. Samen met een ouder echtpaar uit Italië. Cathy en Giovanni. Altijd leuk om Italiaans te praten. Alleen als je zegt dat je ook een beetje spreekt beginnen ze meteen achter elkaar te ratelen??? Ook twee Koreaanse meisjes zitten er maar die spreken bijna geen Engels. En twee Spaanse dames waar ik nog een stuk mee oploop. De gezichten begin je al te herkennen van de refugios waar we slapen. Onderweg koop ik bij een klein winkeltje 2 bananen en twee mandarijnen. Eigenlijk heb ik niet eens veel honger maar eet toch maar voor ik honger krijg. Moet best wel zwoegen weer vandaag. Zal niet klagen maar jullie zien alleen de mooie foto's. Ik arriveer om 3 uur en de refugio is veel beter en schoner dan gisteren. Voor 10 euro een bed, douche en gratis WiFi. Prima! Vanavond pizza gegeten aan de overkant van de Refugio. Ik begin nu Camino vrienden te krijgen. Jong en oud alles gaat hier samen echt uniek.
Zit nog even ( alweer boven) in mijn stapelbed te schrijven en muziek te luisteren. Het wordt niet laat. Heb mijn slaap hard nodig voel ik aan mijn lijf.


Sorry trouwens als mijn Nederlands niet helemaal je van dat is. Spelfouten, verleden of tegenwoordige tijd, punten en coma's ik hou me er niet echt mee bezig. Ik schrijf mijn dagboek dagelijks even snel op de iphone.