van St . Martino naar Astorga
Blijf op de hoogte en volg Tina
29 Maart 2014 | Spanje, Astorga
De dag begon om half 9 met wandelen.
Zat alleen aan het ontbijt vanmorgen. De Alberque was rustig. 6 mensen allemaal aardig en stil. Van de dame van het hostel hoorde ik dat het nu 9 dagen gaat regenen. Dus vertrokken met de regenponcho. Het klinkt echt erger dan het is. Als je loopt en je hebt de goede kleren aan is het goed te doen. Zeker niet koud. De zweet druppels vermengen zich al snel met de regendruppels. Kom voor het eerst een zwerfhond tegen. Hij ligt heel zielig in de berm langs de snelweg. Als ik hem zie schrikt hij van mij. En begint te trillen van angst. Zo zielig!! Helemaal drijfnat ligt hij daar, hij is broodmager. Ik baal dat ik niets te eten bij me heb. Alleen mandarijnen maar dat lusten honden niet. Vraag nog met een vriendelijke stem of hij meegaat. Maar hij is zo bang dat hij bijna de snelweg oprent terwijl er een vrachtwagen aankomt . Een ogenblik denk ik echt dat het mis gaat. Maar gelukkig blijft hij toch op de vluchtstrook staan terwijl een vrachtwagen vol gas voorbij raast. Ik ga maar vlug verder en bedenk dat als hij mee had gelopen ik een grote worst bij de eerstvolgende slager had gekocht. Maar de honden hier worden niet zo goed behandeld en lijken allemaal bang voor mensen. De meeste honden liggen aan de ketting als je langs een boerderij loopt.
Een paar stadjes verder heb ik de keus 15 km langs de snelweg of 16 km een andere route . Ik besluit dat ik de laatste week al genoeg snelweg heb gezien. Wat een goede keus! Mooie route, eindelijk weer echte natuur. Alhoewel de grond drassig en zompig is geniet ik echt van de veranderde omgeving .
Na heel wat km. zie ik achter mij een rode poncho, het is een Fransman en ik heb hem al eerder ontmoet . We lopen een stuk samen op en hij verteld dat hij al 73 is. Ongelofelijk! Zo fit en sportief. Hij heeft zijn hele leven in de communicatie /marketing gewerkt en is nu aan het reizen. De Camino doet hij in delen. Vorig jaar is hij met de trans Siberië express door Rusland geweest 8000 km. maar liefst. Aan alles zie je dat hij een heer van stand is. Hij slaapt ook niet in Albergues maar in hotels.
Maar leuk gezelschap onderweg.
We genieten van de natuur en de uitzichten als we plotseling een stalletje zien staan, in de middel of nowhere.
Verrassend kijken we wat het voorsteld.
Het is een stalletje waarop fruit en drinken staat. Er is een geïmproviseerd afdakje waar iemand onder zit. Hij spreekt ons aan en vraagt vriendelijk of we koffie willen? Als we goed kijken ziet het er best uitnodigend uit. Er brand een hout kacheltje en er zijn bankjes om droog even te zitten. Ik ben blij verrast en nieuwsgierig . Als we koffie en thee krijgen begint de jongen te vertellen. Hij komt uit Roemenië is 28 jaar en heeft hier zijn eigen Utopia gecreëerd. Hij geloofd niet in commercie en wil de wereld verbeteren en begint bij zich zelf. Hij leeft hier met nog twee andere mensen en heeft het principe van alles delen heel letterlijk genomen. Je mag alles hebben wat hij heeft en hij verwacht niets terug.
Mensen die langskomen geven een donativo maar dat is niet verplicht.
Best bijzonder, ik stel hem allerlei vragen, of hij nog dromen heeft, of zijn ouders wel eens langs komen enz enz maar hij is echt oprecht in al zijn antwoorden.
Goh, wat een bijzondere ontmoeting. Het zet je best aan het denken. Alhoewel de wereld niet zo zwart/wit is als deze jongen zegt heb ik toch bewondering voor zijn keuze.
Een maal doorgelopen gaan de Fransman en ik weer ons eigen weg.
Om 3 uur kom ik in Astorga aan.
Leuke stad en.... er is een paleis van Gaudí . Even vragen of......en tot hoe laat het open is. Tot 6 uur hoor ik dus gauw douchen en weer op pad. Prachtig paleis, echt Gaudí!
Best bijzonder dat ik dat hier op deze reis ook mag zien. Nog even naar de supermarkt en gezellig op zaterdag met zijn allen de keuken in.
Zat alleen aan het ontbijt vanmorgen. De Alberque was rustig. 6 mensen allemaal aardig en stil. Van de dame van het hostel hoorde ik dat het nu 9 dagen gaat regenen. Dus vertrokken met de regenponcho. Het klinkt echt erger dan het is. Als je loopt en je hebt de goede kleren aan is het goed te doen. Zeker niet koud. De zweet druppels vermengen zich al snel met de regendruppels. Kom voor het eerst een zwerfhond tegen. Hij ligt heel zielig in de berm langs de snelweg. Als ik hem zie schrikt hij van mij. En begint te trillen van angst. Zo zielig!! Helemaal drijfnat ligt hij daar, hij is broodmager. Ik baal dat ik niets te eten bij me heb. Alleen mandarijnen maar dat lusten honden niet. Vraag nog met een vriendelijke stem of hij meegaat. Maar hij is zo bang dat hij bijna de snelweg oprent terwijl er een vrachtwagen aankomt . Een ogenblik denk ik echt dat het mis gaat. Maar gelukkig blijft hij toch op de vluchtstrook staan terwijl een vrachtwagen vol gas voorbij raast. Ik ga maar vlug verder en bedenk dat als hij mee had gelopen ik een grote worst bij de eerstvolgende slager had gekocht. Maar de honden hier worden niet zo goed behandeld en lijken allemaal bang voor mensen. De meeste honden liggen aan de ketting als je langs een boerderij loopt.
Een paar stadjes verder heb ik de keus 15 km langs de snelweg of 16 km een andere route . Ik besluit dat ik de laatste week al genoeg snelweg heb gezien. Wat een goede keus! Mooie route, eindelijk weer echte natuur. Alhoewel de grond drassig en zompig is geniet ik echt van de veranderde omgeving .
Na heel wat km. zie ik achter mij een rode poncho, het is een Fransman en ik heb hem al eerder ontmoet . We lopen een stuk samen op en hij verteld dat hij al 73 is. Ongelofelijk! Zo fit en sportief. Hij heeft zijn hele leven in de communicatie /marketing gewerkt en is nu aan het reizen. De Camino doet hij in delen. Vorig jaar is hij met de trans Siberië express door Rusland geweest 8000 km. maar liefst. Aan alles zie je dat hij een heer van stand is. Hij slaapt ook niet in Albergues maar in hotels.
Maar leuk gezelschap onderweg.
We genieten van de natuur en de uitzichten als we plotseling een stalletje zien staan, in de middel of nowhere.
Verrassend kijken we wat het voorsteld.
Het is een stalletje waarop fruit en drinken staat. Er is een geïmproviseerd afdakje waar iemand onder zit. Hij spreekt ons aan en vraagt vriendelijk of we koffie willen? Als we goed kijken ziet het er best uitnodigend uit. Er brand een hout kacheltje en er zijn bankjes om droog even te zitten. Ik ben blij verrast en nieuwsgierig . Als we koffie en thee krijgen begint de jongen te vertellen. Hij komt uit Roemenië is 28 jaar en heeft hier zijn eigen Utopia gecreëerd. Hij geloofd niet in commercie en wil de wereld verbeteren en begint bij zich zelf. Hij leeft hier met nog twee andere mensen en heeft het principe van alles delen heel letterlijk genomen. Je mag alles hebben wat hij heeft en hij verwacht niets terug.
Mensen die langskomen geven een donativo maar dat is niet verplicht.
Best bijzonder, ik stel hem allerlei vragen, of hij nog dromen heeft, of zijn ouders wel eens langs komen enz enz maar hij is echt oprecht in al zijn antwoorden.
Goh, wat een bijzondere ontmoeting. Het zet je best aan het denken. Alhoewel de wereld niet zo zwart/wit is als deze jongen zegt heb ik toch bewondering voor zijn keuze.
Een maal doorgelopen gaan de Fransman en ik weer ons eigen weg.
Om 3 uur kom ik in Astorga aan.
Leuke stad en.... er is een paleis van Gaudí . Even vragen of......en tot hoe laat het open is. Tot 6 uur hoor ik dus gauw douchen en weer op pad. Prachtig paleis, echt Gaudí!
Best bijzonder dat ik dat hier op deze reis ook mag zien. Nog even naar de supermarkt en gezellig op zaterdag met zijn allen de keuken in.
-
29 Maart 2014 - 20:20
Martine Beemsterboer:
Hai Tina, ik heb vandaag ook mijn "santiago de compostela" gelopen ( de 30 van Zandvoort).
Zoals jij vandaag in de regen hebt gelopen, zo mooi was het vandaag bij ons, echt lente zo'n graadje of 20 kan ook iets lager zijn geweest maar met het lopen wordt het best wel warm
zoals je ook zelf al schreef. Wat leuk je verhalen, en wat maak je leuke dingen mee, zo met die oudere meneer en die jonge man met zijn Utopia leefstijl, heel bijzonder. Hoop dat het regenweer een vroege 1 april grap blijkt te zijn, zonder regen loopt het toch wat lekkerder!
Ik heb nog even je route bekeken maar er komen best wel wat klimmingen op je pad, Ben had het ook al gezegt! Geniet maar lekker, stoere collega! Ik voel mijn spiertjes al stijf worden, dus petje af voor jouw!! Groetjes van ons allemaal!
Martine -
29 Maart 2014 - 22:19
Anita:
Hoi Tina,
Zoals je gisteren al zei, is het plaatsje Astorga zoals je ziet op het kaartje in Brazilië. Maar wij weten wel beter Astorga ligt ook in Spanje.....en op jou route....
Ook je filmpje gekregen van het studentenfeestje bij je hotel, ik was ook nog wakker.....:)
Je bent gelukkig weer een stukje verder, want als het feestje 3 dagen duurt kom jij niet aan je nachtrust toe.
Na wat je vandaag hebt meegemaakt, is het weer een fascinerende dag geweest... Zielige hond....Fransman....die mooie natuur.......en die jongen uit Roemenië, die de wereld wil verbeteren. Dat je ook nog het paleis van Gaudí gaat bekijken maakt je dag helemaal goed....dat het bij jou regent is niet zo leuk, heb ik ook op het weerbericht gezien. Wij hebben hier mooi weer en dat voor eind maart. Het vaarseizoen is begonnen, de boot ligt weer in het water.
Morgen weer een stuk verder?...
Veel liefs en alvast wel te rusten...
XXX Guus en ik... -
29 Maart 2014 - 22:25
Jose Van Der Lee:
Lieve Tina
Wat vond ik het bijzonder om je stem te horen terwijl je daar zo in de regen de camino liep. Zo ver en toch zo dichtbij (zo cliché en toch zo waar). Ik had wel met je te doen zo in de regen lopen maar uit je verslag maak ik op dat je er geen last van hebt, gelukkig maar. Ik heb de foto,s nog terug gekeken van Leon. Daar zal je wel genoten hebben. Wat een prachtige kathedraal. Onvoorstelbaar dat mensenhanden dit gemaakt hebben zonder alle moderne technieken. Het verveelt nooit je verslagen te lezen en zie alweer uit naar de volgende. Heb je enig idee hoeveel voetstappen je al hebt achtegelaten op de camino? Heeeeeeel veel!!!! . Wees er maar trots op, en je gaat er nog heel veel neerzetten tot je de laatste zult neerzetten in Santiago houdt dit voor ogen je einddoel komt steeds meer in zicht. Ik zie de vlaggetjes op de kaart steeds dichter bij Santiago staan. Super. Lieve Tina ik blijf aan je denken en zet hem op!!!!!(ondanks de regen).
lieve groet Jose -
05 Augustus 2014 - 15:05
Jane Loth Maluw:
Hoi Tina.
Wat bijzonder verhalen, mooie natuur . Ik ga verder lezen. Liefs Jane.!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
